Groene waterstof speelt een cruciale rol in de energietransitie en de mogelijkheid om vervuilende diesel, benzine en kerosine te vervangen. De Rotterdamse haven is volgens mij de ideale Europese hub voor de productie, import, opslag en doorvoer van deze groene waterstof. Maar ik ben ook bang dat we deze enorme kans laten liggen, omdat we onszelf lamleggen door de aanhoudende stikstofdiscussie.
Ons doel als land is om vóór 2050 CO2-neutraal te zijn, daarvoor hebben we al veel geïnvesteerd in elektrificatie. Echter, elektriciteit kan maar voorzien in ongeveer de helft van onze energiebehoefte. Voor zware industrieën is dit niet genoeg en het elektriciteitsnet kan overbelast raken. Het is daarom macro-economisch onverstandig om gas en olie nu in zijn geheel te vervangen door elektriciteit. Waterstof kan dienen als grondstof, brandstof en opslagmedium. Het is een veelzijdige en duurzame oplossing.
Sommige mensen maken zich zorgen over de efficiëntie van waterstofproductie en het klopt dat er een deel van de energie verloren gaat bij de productie van waterstof met duurzame elektriciteit. Maar groene waterstof is in veel scenario’s nog steeds een goede oplossing. Tijdens piekmomenten in het verbruik en in de nacht is er nu zonder fossiele bronnen onvoldoende elektriciteit beschikbaar. We moeten een keuze maken in hoe we dat gaan opvangen. Daarbij kan waterstof een groen én goedkoper alternatief zijn wanneer de energieprijzen stijgen. Bovendien biedt het continuïteit voor de zwaardere industrieën en organisaties die 24/7 opereren. Goede beschikbaarheid van energie en waterstof zal veel betekenen voor het Nederlandse vestigingsklimaat.
Het ligt voor de hand dat de haven van Rotterdam en in zijn algemeenheid Nederland dé waterstofrotonde van Europa kan worden. We hebben een sterke uitgangspositie als ‘maingate’ voor veel sectoren en dit geldt ook voor groene waterstof. De investeringen die nodig zijn om het bestaande gasleidingnetwerk aan te passen voor waterstoftransport zijn relatief klein in vergelijking met verdere elektrificatie. De bereidheid om de waterstofeconomie te omarmen is groot in de Rotterdamse haven. Op de Tweede Maasvlakte wordt ruimte gemaakt voor de ontwikkeling van de groene waterstofeconomie. Waterstoffabrieken en ammoniakkrakers zullen daar straks groene waterstof produceren, die in eerste instantie zal worden afgenomen door industrieën en de transportsector. Bovendien zal de waterstofleiding in het havengebied in 2027 worden aangesloten op het nationale waterstofnetwerk dat door Gasunie wordt ontwikkeld. Hierdoor kunnen ook andere regio's worden voorzien van waterstof uit Rotterdam en komen er verbindingen met Duitsland en België. Voor de toevoer zijn al principeakkoorden gesloten met verschillende landen die groene waterstof produceren.
Helaas wordt de groei van duurzame energieprojecten en havenontwikkelingen in Nederland tegengehouden door de strenge stikstofregelgeving. Maar als we onze maatschappij en economie willen verduurzamen, moeten we nu oplossingen inbouwen die oude systemen vervangen. Dit is een urgent probleem dat snel moet worden aangepakt, zodat we onze doelen voor CO2-reductie kunnen behalen. Als we niet snel handelen, verliezen we onze aantrekkingskracht. In het blad Rotterdam Insight ga ik hier nog wat uitgebreider op in.
Wat we nodig hebben is een duidelijk economisch beleid. We moeten obstakels zoals de stikstofregelgeving overwinnen en bouwvergunningen beschikbaar maken. Het is belangrijk dat de politiek in Nederland dit snel oppakt, anders halen we waarschijnlijk onze CO2-doelstelling voor 2050 niet en lopen we het risico dat andere landen ons voorbijstreven in de overgang naar een waterstofeconomie.
Ik ben ervan overtuigd dat groene waterstof een sterke toekomst heeft. Het draagt bij aan de energietransitie en de verduurzaming van de industrie. Laten we samen deze handschoen nu meteen oppakken en ervoor zorgen dat Nederland dé belangrijkste waterstofhub van Europa wordt.
